Dag 24: Terugreis

3 augustus 2018 - Johannesburg, Zuid-Afrika

De terugreis ging eigenlijk verrassend vlot. We moesten eerst nog vier uur rijden. Maar behalve een file net voor Joburg, reden we vrijwel probleemloos naar de luchthaven. We lieten vervolgens toch nog een jas in de huurauto liggen, maar zelfs die konden we nog even ophalen. Superleuk om zo het stressniveau op peil te houden.

De vliegreis begon gezellig. De stewards gingen gezellig met apuitflessen rond. Er is de pest geconstateerd in Madagaskar, dus ze spuiten wat rond in de vliegtuigfabriek met desinfecterende ... dinges. Of we even onze ogen en neus willen dichthouden. 

De tussenstop was ook heel relaxt. We hadden slechts anderhalf uur op het immense vliegveld van Londen. En we werden volledig het bos ingestuurd. We moesten kenamelijk boarden op de C-Gates, maar bij de C-Gates stond geen douane. Dus wokstapten we in de airportmetro naar de B/C Gates. Bij de B/C Gates zei een airportmedewerker echter dat we terug moesten lopen, omdat er bij de C-Gates echt douane moest zijn. Kon niet anders. Dus wij lopen via lange onderaardse gangen naar se C-Gates (om 4 uur ‘s nachts!). Komen we bij de C-Gates, gebaart een dame dat we toch echt naar A-gates moeten! Dus wij stappen weer in de metro. Nee, nee, nee. Daar gaat mijn bloeddruk.

Bij de A-Gates moeten we volledig door de controle. Paspoortcontrole, en daarna de douane check. Die blijkt in Londen beter dan in Joburg, want in Londen ontdekken ze opeens dat in vrijwel al onze handbagage verkeerde spullen zitten. Zo had Yentl een flesje water in haar tas. Ilja had een stomp schaartje in een EHBO-kitje, en Fenne had een complete verzameling shampooflaconnetjes uit het hotel meegenomen. ...en ik geef toe dat in mijn fototas wat schoonmaakvloeistof zat voor de camera. En het schiet allemaal zo lekker op hè. Zelfs de douanemedewerker had medelijden met ons, en begon ons zelfs gerust te stellen. We zouden het wel halen, zei hij. We moesten alleen nog even met de metro en een stukje lopen! 

Wij die metro weer in, die even was stilgelegd voor een extra securitycheck voor bommen. En Charlotte besluit net voor de gate, dat ze een noodstop voor het toilet moet maken.

In Nederland hebben ze ook nog een verrassing voor ons. Een van de koffers komt niet aan. Dus wachten we anderhalf uur bij een nagebrand, en gaan dan toch maar wat formuliertjes invullen. Vandaag blijkt dat de koffer is blijven hangen in Londen! Hij is inmiddels keurig afgeleverd. En daar ben ik blij om, want er zat een fles Amarula in. En daar ga ik nu wat van nemen.  Tot volgend jaar!

2 Reacties

  1. Sylvia en Ruud:
    6 augustus 2018
    Dank jullie wel voor alle mooie verhalen
  2. Patricia vd beemd:
    7 augustus 2018
    Ik heb enorm genoten dank jullie wel