Dag 19 : The hills are alive....
17 juli 2013 - Plymouth, New Hampshire, Verenigde Staten
Een snikhete dag. Maar het toeval wilde dat we vandaag naar de ijsjesfabriek van Ben en Jerry's zouden gaan. Hoe twee studenten met een cursus ijs maken voor 5 dollar, miljonair werden. The American Dream. Koeien en flower power. Een rondleiding door de fabriek met stomme koeiengrappen.... Come on guys....mooooooove on. Let's see a mooooooovie....
Op het eind gratis proeven. Daarna naar de wc om de chocolade-ijs uit de zomerjurkjes te poetsen. Nog even het kerkhofje bezocht, waar overleden ijssmaken begraven liggen. Maar ook hier zijn de wonderen de wereld niet uit...de smaak coffee buzzz buzzzz heeft onlangs een opstanding gekregen.
Heb je je ooit afgevraagd wat er toch gebeurd is met de familie von Trapp? Je weet wel .... dat zingende gezinnetje uit de Sound of Music die via de bergen van Oostenrijk vluchtten voor de Duitsers. Nou wij weten het nu.. Eerst zijn ze paar jaar op tournee gegaan met hun zangkunsten. En toen ze uitgezongen waren, zijn ze een hotel begonnen in Vermont. Dit hotel is afgebrand, waarna ze een nieuw hotel in een veel groter formaat terugbouwden. Een aantal gezinsleden ligt hier begraven op een kerkhofje. We zijn even bij het hotel gaan kijken. Commercieel en duur, maar wel leuk om de foto's en de giftshop te bekijken.Ze bleken trouwens 9 kinderen te hebben. Kijk dan heb je toch een leuk koortje. 'En die Duitsers hè', zei Fenne. 'Zijn dat net zoiets als de Israëlieten'.
We slapen nu twee nachten in een oude herberg in de White Mountains. White mountains die in de zomer natuurlijk groen zijn. Veel borden om je te waarschuwen voor overstekende moose, ..elanden. De herberg en onze slaapkamer zijn heel groot. Ze zien eruit alsof je terug in de tijd van de pioniers stapt. De inn heeft wel een bubbelbad met een waterval... en een lift. We hebben namelijk ontdekt dat Charlotte een grote voorliefde heeft voor liften. Ze wil dan uit de buggy, zodat ze zelf de lift in kan rennen. Ze staat dan netjes te wachten in de lift met haar armpjes op de rug. Als de lift dan stopt, dan spurt ze eruit om een gang in te rennen.
De volgende morgen ontdekten we dat het hotel wel een vreemd ontbijt verzorgd. Dit staat zo verdekt opgesteld, dat we echt nagevraagd hebben of dit wel de ontbijtzaal was. Er stonden maar twee tafeltjes. En Yentl zag hoe haar plastic bekertje smolt onder de hete straal chocolademelk uit het apparaat. Ze hadden plastic bekers naast de machine gezet in plaats van de mokken. Heel de vloer lag onder. Maar Yentl was gelukkig opzij gesprongen. Niet verbrand en geen vlekken. Dat scheelt weer chocola poetsen.
Op het eind gratis proeven. Daarna naar de wc om de chocolade-ijs uit de zomerjurkjes te poetsen. Nog even het kerkhofje bezocht, waar overleden ijssmaken begraven liggen. Maar ook hier zijn de wonderen de wereld niet uit...de smaak coffee buzzz buzzzz heeft onlangs een opstanding gekregen.
Heb je je ooit afgevraagd wat er toch gebeurd is met de familie von Trapp? Je weet wel .... dat zingende gezinnetje uit de Sound of Music die via de bergen van Oostenrijk vluchtten voor de Duitsers. Nou wij weten het nu.. Eerst zijn ze paar jaar op tournee gegaan met hun zangkunsten. En toen ze uitgezongen waren, zijn ze een hotel begonnen in Vermont. Dit hotel is afgebrand, waarna ze een nieuw hotel in een veel groter formaat terugbouwden. Een aantal gezinsleden ligt hier begraven op een kerkhofje. We zijn even bij het hotel gaan kijken. Commercieel en duur, maar wel leuk om de foto's en de giftshop te bekijken.Ze bleken trouwens 9 kinderen te hebben. Kijk dan heb je toch een leuk koortje. 'En die Duitsers hè', zei Fenne. 'Zijn dat net zoiets als de Israëlieten'.
We slapen nu twee nachten in een oude herberg in de White Mountains. White mountains die in de zomer natuurlijk groen zijn. Veel borden om je te waarschuwen voor overstekende moose, ..elanden. De herberg en onze slaapkamer zijn heel groot. Ze zien eruit alsof je terug in de tijd van de pioniers stapt. De inn heeft wel een bubbelbad met een waterval... en een lift. We hebben namelijk ontdekt dat Charlotte een grote voorliefde heeft voor liften. Ze wil dan uit de buggy, zodat ze zelf de lift in kan rennen. Ze staat dan netjes te wachten in de lift met haar armpjes op de rug. Als de lift dan stopt, dan spurt ze eruit om een gang in te rennen.
De volgende morgen ontdekten we dat het hotel wel een vreemd ontbijt verzorgd. Dit staat zo verdekt opgesteld, dat we echt nagevraagd hebben of dit wel de ontbijtzaal was. Er stonden maar twee tafeltjes. En Yentl zag hoe haar plastic bekertje smolt onder de hete straal chocolademelk uit het apparaat. Ze hadden plastic bekers naast de machine gezet in plaats van de mokken. Heel de vloer lag onder. Maar Yentl was gelukkig opzij gesprongen. Niet verbrand en geen vlekken. Dat scheelt weer chocola poetsen.
Wat leert Fenne toch allemaal vreemde dingen op school!!!!
Jullie hadden de Inn nog kunnen aanklagen voor de gevaarlijke plastic bekertjes, maar als echte kaaskoppen doen jullie dat niet!