Dag 18 : Kruger deel V Letaba

Om 4 uur gaat in de koude nacht de wekker af. Het is een graad of 7, en voorzichtig maak ik Fenne en Charlotte wakker om ze helpen aan te kleden. En om 4:45 uur staan we met zijn vijfen bij de receptie. Ook nu gaan we weer op pad met een ander stel. Dit maal een jong Amerikaans koppel, die zich zo goed hebben voorbereid op de kou dat het lijkt alsof ze op een poolexpeditie gaan. Compleet ingepakt in een thermoconstructie en toegerust met twee volledige fotouitrustingen. Zag er best profi uit. De dikke wollen sokken die ik in mijn zomerschoenen had gepropt stak er toch wat schril bij af.

Dit maal hadden we een vrouwelijke ranger met kennis van zaken en humor. Ze reed alleen een beetje langzaam. De regio hier staat bekend om de springhaas. Een kruising tussen een eekhoorn en een mini-kangoeroe. Van die Ice Age-achtige huppelkonijnen. Ziet er niet uit. En verder zagen we de honingdas. Een dier dat zo moedig is, dat het zelfs een leeuw durft aan te vallen. Omdat het nachtdieren zijn, zie je ze maar zelden. 

Vervolgens zagen we in de verte drie giraffen. Nou hadden we die al vaker gezien, maar dan van dichtbij. De Amerikanen alleen niet, en die kwamen opeens tot leven. Ze gingen met de camera helemaal los op die beesten. Klik klik klik klik. .... de man schoot wel vijftig foto’s achter elkaar. En toen hij even stopte om adem te halen, ging zijn vrouw dertig foto’s maken. Zelfs de giraf leek verbaasd. We moesten echt moeite om ons lachen in te houden. Het bleef maar door gaan. Het leek wel een fotomitrailleur.

De ranger ging vervolgens nog een heel verhaal vertellen over de Mopanebomen. 
Toen er een auto voor ons stopte. Die dachten waarschijnlijk dat we een beest hadden gespot. Dus zei ik tegen de ranger; ‘Je moet even zeggen dat we boven in de boom een luipaard hebben gezien’. En de ranger ging er in mee. Nou je zag de toeristen voor ons in complete paniek hun telelenzen en verrekijkers pakken. ‘Where, where’, Roelen de toeristen. ‘No, it is a joke’, zegt de ranger. ‘What’, roepen de toeristen. ‘IT IS A JOKE’, gilt de ranger nu in de vroege morgen. Haha, we kwamen niet meer bij van het lachen.