Dag 9: Brusselse spruitjes van de savanne

In de middag gaan we de nijlpaarden spotten. We hebben een boottocht geboekt bij Shakabarker. Keurig op tijd worden we opgehaald en ingeladen in een jeep. Charlotte schrikt zich rot als ze op het shirt van de ranger, het woord landrover kan lezen. ‘Wat betekent dat mama’, vraagt ze fluisterend.

De ranger rijdt met ons richting een oude roestige werkplaats aan het water, waar ze een kleine boot hebben liggen. We gaan met een klein groepje waardoor we veel zicht hebben op de nijlpaarden en krokodillen. Bij zonsondergang drinken we chocomelk en eten we harde caramelbiscuits, met op de achtergrond het gepruttel en geknor van de hippo’s.

Bij ons huisje schuiven we snel een boterham naar binnen, want om kwart voor acht worden we al weer opgehaald voor de nachtsafari. Ook dan zitten we in een open jeep. We hebben ons met vier lagen kleding aangekleed, maar nog hebben we het koud. Het is immers winter in Zuidelijke Afrika. 

Na een paar minuten stopt de ranger, en plukt zo een mini-kameleon van een boomtak. Bijzonder. Daarna zien we inderdaad de hippo’s het dorp in schuifelen. In het reservaat zien we veel dieren waaronder bushbok, rietbok en waterbok. De waterbok is te herkennen aan een ronde witte cirkel bij het achterwerk; een wc bril. Nou schijnen die beesten ook ontzettend te stinken, en ze worden volgens de ranger gezien als de Brusselse spruitjes van de savannne.
De toppers van deze tour zijn toch wel de grote kameleon en de hyena met twee cubs. De jonge hyena’s zijn zo nieuwsgierig dat ze naar de jeep komen toe huppelen als jonge honden. Toch maar niet aaien; de bijtkracht van een mens staat op 85 terwijl die van een hyena op 1.000 staat.

Ook bij deze tour gaan we warme chocomelk drinken met caramelbiscuits eten. Jammer dat die koekjes achteraf 140 kcal blijken te zijn. Komen we straks zelf als een hippo terug.