Dag 4: Twee geiten en een verwarde Moses

Vanochtend zijn we eerst naar het Royal Natal NP gegaan. Het controleren van de wildpas ging heel officieel. De meneer wilde niet alleen de pas zien, maar ook de begeleidende brief om de looptijd te controleren en vervolgens het paspoort. Het was best vermakelijk, net een kind dat politieagentje aan het spelen is. Maar we mochten door. Vervolgens bij het visitor centre een uitgebreide uitleg gekregen over een wandeling gekregen, die zo slecht te verstaan was dat ik maar waar knikte. 
In de praktijk bleek het nogal eenvoudig, gewoon rechtdoor over wat keien richting een waterval. En dan dezelfde weg weer terug. We hebben lekker bij de natuurlijke pools een zakje chips gegeten.

Vervolgens een flink stukje gereden richting Pietermaritzburg. Alles loopt redelijk vlot, tot ik een noodstop moet maken voor twee geiten die de snelweg op rennen. Sjonge zeg... overleef je straks een aanval van een olifant, leg je vervolgens het loodje door een kamikaze geit. Blijft opletten hier.
We gebruiken de app maps.me om de weg te vinden. Ilja is er erg tevreden over, het wijst prima de weg en het spaart ons de huur van een gps uit. ......maar, sinds vandaag hebben we een kleine kanttekening. Want we verdenken mister maps.me ervan dat hij kost wat kost de kortste weg aangeeft. Vandaag werden we opeens een bospad opgestuurd richting ons nieuw huisje. Een hachelijke tocht volgde, over een zeer bochtige weg vol kuilen. Op een gegeven moment worden we zelfs door mountainbikers ingehaald. En dat was het volgens mij... een mountainbikepad!

Uiteindelijk komen we gewoon uit op een verharde doorgaande weg.
Het huisje ligt in een privé reservaat. Als het hek open gaat, komt een ranger in een auto ons tegemoet. Hij zegt iets met sorry huisje nummer vier, en huisje nummer één en twee dames. Als ik vraag of we naar huisje één moeten, zegt hij ja.
Maar in huisje nummer 1 blijken inderdaad vier dames te zitten, die er ook niet veel van begrijpen, omdat ze nu een zespersoonshuisje hebben.
Moses zegt tegen ons; ‘maakt niet uit, dan gaan jullie in huisje vier’.
‘No Moses’, zeg ik, ‘wij zijn met zijn vijfen, dus dat dat lijkt me niet handig in een vierpersoonshuisje’. En dan weet onze Moses het niet meer.
Het is natuurlijk vrij eenvoudig. De dames pakken al lachend hun flessen wijn weer in, en gaan naar huisje vier.

Het huisje ligt bijzonder mooi. Het staat op palen en kijkt uit over een waterpoel waar de beesten komen drinken. We zien blesbokken, zebra’s en wrattenzwijntjes. We kunnen vrij rondlopen, want er zijn geen gevaarlijke dieren. De ranger komt lasagne brengen, en we eten op de veranda bij een haardvuurtje.

Onze opdracht vandaag:
- drink een drank die je aan de winter of juist aan de zonder doet denken.
Dat laten Charlotte en Fenne zich geen twee keer zeggen. Ze bestellen bij de lunch warme chocolademelk. En dat bij 25 graden 😋