Dag 7 : oerwoudgeluiden

In de morgen eerst weer een ritje in de open laadbak. Bij de oever van de rivier, stond Sabri onze tourguide weer klaar. Het is net een wandelende encyclopedie. Om de 20 meter stopte hij om iets te laten zien, van yamstengels om gif uit een wond te zuigen tot bladeren die tot pleistermoes gemaakt konden worden. Oftewel met deze meneer zou je kunnen overleven in de jungle. Hij kon daarbij erg goed met kinderen overweg. Hij maakte van ginsengbladeren hoofdtooien voor de meiden en hij leerde hoe je met kleikorrels van verschillende kleuren, tekeningen kon maken op je hand. Nou Charlotte gaf Sabri een handje, en twee aan twee wandelden ze door de jungle. Kilometersver. Man o man, wat hebben wij gelopen. .... En toen we bijna op apegapen lagen, konden we een toren beklimmen,....de canopytour. Op wankele touwbruggen van ca 300 meter liepen we 40 meter boven een vallei. Sabri bleef lekker beneden. Maar we hadden geluk.... Twee jaar geleden was een boom na de moesson op een platform gevallen. Dus toen hebben ze het parcours gehalveerd. Euh sorry.... zei je zojuist echt dat er een platform was gevallen !?.
Charlotte vond het geweldig. Die liep met een noodgang de bruggen over, wat betekende dat ik toch ook met enige spoed over de wiebelconstructie moest.

Wat een ochtend. We zaten met lunchtijd uit te puffen op een drijvend restaurantje. Ik was dizzy van de hitte en kon geen pap meer zeggen. Gelukkig zouden we 's middags rustig gaan zwemmen.

Dus om half drie stapte ons gezelschap in twee prauwen, en vaarden we met hoge snelheid stroomopwaarts een zijtak van de hoofdrivier op. We kwamen steeds dieper in het oerwoud. Je hoorden alleen de oorverdovende sirenes van de cicaden. 
We stapten uit bij een kiezelstrandje en ik wilde al bijna de handdoeken uitrollen, toen Sabri zei .... 'en dan is het nu nog 1,2 km lopen. Ik keek Ilja aan, 'zei hij nou net ....?'
Dus strompelden we 1,2 km door het oerwoud. Uiteindelijk kwamen we bij een rotspartij in het water, waar meerdere mensen aan het overleven waren in de stroomversnellingen. We waren de enige met kleine kinderen. We hadden natuurlijk op de rotsen kunnen blijven, maar daar stikten het van de bijen, steekvliegen etc. In wilde paniek de DEET-roller gezocht, maar Ilja lag al met Sabri en de meiden in de rivier. ... Dus toen als een halve wilde mijn waterschoenen aangedaan. Charlotte ging al bijna met zwemvest en al de stroomversnelling af. Gloeiende gloeiende, .... hier ben ik toch veel te oud voor. Dus als een overjarige Tarzan sprong ik dan ook maar de groene rivier in om te bemoeien met de reddingsactie. Na gezellig een halfuurtje in een kolkende watermassa te hebben gestaan, konden we terug ..... 1,2 km! De meiden zijn met Sabri in een aparte prauw gegaan en hebben daar een compleet watergevecht gehouden onderweg. Sabri stapte druipend uit de boot.

De sateh  bij thuiskomst smaakte beste goed....