Dag 4 : Het IJsmeer van Jokúlsarlon

Omdat we vandaag onze trouwdag vierden, wilden we iets speciaals gaan doen. We hadden thuis al bedacht, dat we het ijsmeer van Jokúlsarlon konden bezoeken. Een behoorlijke rit, maar een must do als je IJsland bezocht. Een bijzondere plek, die ook gebruikt is als filmlocatie in een James Bond film en in een Tomb Raider film. Om 9 uur zaten we al bepakt en bezakt in de auto. We waren de avond daarvoor al om 8 uur naar bed gegaan.... en we hadden allemaal goed geslapen.Van Vik naar Jokúlsarlon blijft desondanks een lange rit. Eerst rijd je kilometers lang door een woestijn van jawel ...paarse lupinen. Vervolgens beland je in een futuristisch landschap van bemoste bulten....anders kan ik het niet omschrijven. Na die bulten, pakten we een afslag om de Grand Canyon van IJsland te zien.Mooi! Maar niet goed voor je gemoedsrust om de klim naar boven te maken met een kleuter van 4. Nergens staat een afrastering. Halverwege zijn we dus toch maar omgedraaid om ergens anders te picknicken. We reden verder door woestijnvlakten van zwart lavazand. Door de weidsheid leek er geen eind aan te komen, totdat er aan de horizon dramatische gletsjers zichtbaar worden. Als klauwen van een reusachtige ijsbeer, gereed om je te verslinden.En dan als je echt het idee hebt, dat het ijsmeer slechts een mythe is.....zie je de ijsschotsen. Wit, ijsblauw, hier en daar bestrooid met zwart lavazand..... Hoog oprijzend uit het kristalheldere water... in de meest vreemde vormen. Allerlei zeevogels vliegen af en aan..... net zo enthousiast als de fotografen aan de rand van het meer. Zelfs Yentl slaakte een kreet van verrukking. ' Wow, dit is echt gaaf!'.We gaan zitten op de zwarte kiezels en zijn stil van alle indrukken. We eten wafels met bessen als lunch, met zicht op het schouwspel. Voordat we terug gaan, kijken we nog even naar de ijsblokken die aangespoeld zijn op het strand, maar die zijn kleiner dan ik dacht.

Op de terugweg stopten we bij kirkjubaerklauster. Een moeilijke naam, maar het betekent niet meer dan kerkje, boerderij en klooster. Het dorpje is zijn naam voorbij gegroeid en zou nu minstens kirkjubaerklausterfrittahúte moeten heten, want we aten er voortreffelijke hamburgers en pizza.Daarna een tussenstopje bij de trollentorentjes. Indrukwekkend, niet zozeer door de natuurpracht, want de bouwseltjes zijn door mensen gemaakt in een vorm van bijgeloof voor een behouden reis. Maar vooral indrukwekkend omdat het er zoveel zijn.Bij Vik de basaltzuilen van Reynisfara bekeken, want die waren we gisteren vergeten. En toen was het al weer 6 uur, voor we bij de cottage waren.

We hebben deze twee nachten geslapen in een cottage bij een boerderij, met uitzicht op de vogelrots van Dhyrroleay. Yentl en Fenne werden gisteren zelf opgehaald door de kinderen van de boer om het kalfje en het lammetje de fles te geven...... En morgen zit ons bezoek aan IJsland er al weer bijna op. Bijna, want niemand kan natuurlijk IJsland bezoeken zonder een bezoek aan de blue lagoon.