Outdoor
22 juli 2014 - Älvdalen, Zweden
Ons huisje in Idre Fjäll ligt in een wintersportgebied. Een stoeltjeslift sleept zich langzaamaan de berg op en de huisjes zijn gebouwd op winterse temperaturen. Maar ook in de zomer blijkt het echt een toeristisch centrum te zijn met allerlei excursies en activiteiten. We rijden de eerste bocht om en warempel zien we een groot donkerbruin rendier grazen.... En dat is zeker niet het enige rendier dat we zullen zien. Zo zat Ilja rustig buiten een boekje te lezen, toen er opeens in volle paniek een rendier door het bos kwam stampen. Dan komt de natuur wel heel dichtbij. Vooral Fenne vindt de rendieren fantastisch. Als er weer eens een roedel van negen rendieren voor ons huisje voorbij trekt, sprint ze naar binnen om haar roze cameraatje te pakken.
We zitten vlakbij de hoogvlakte Nipfjället, bergen bepoederd met ijsgroen korstmos als beslagen koper. Een prachtig uitzicht over de weide omgeving en een magische trollenweg. De magie bestond eruit dat je op een bepaald punt op de weg, je auto in zijn vrij moest zetten en dan .... rolde de auto achteruit de berg op! Dit effect treedt op een aantal plaatsen in de wereld op en heeft alles te maken met gezichtsbedrog. Vanmorgen was het helaas geen gezichtsbedrog toen ik achteruit met de auto de greppel in reed voor ons huisje. Dit was ons kortste ritje ever.... namelijk drie seconden. Door het hoge gras had ik de kuil niet gezien. De magie was wel dat na een hulpvraag bij de receptie binnen een minuut de Zweedse Bob de Bouwer arriveerde. Met behulp van een sleepkabel was het klusje zo geklaard.
Het vakantiedorp heeft ook een kinderboerdij op een berghelling. Wij die helling op en ons misselijk gegeten aan wafels met clotted cream en verse jam in het wafelhuisje. De kinderen nog een ritje op een paard en ik alvast naar beneden met een hooikoortsaanval.
Het is lekker lang licht in Zweden, genoeg tijd dus voor een beversafari! Het werd een kanotocht van vier uur, waardoor we om 22:15 pas terug waren. Geen bever gezien natuurlijk, maar wel een aantal burchten. Sfeervol en spannend was het wel. Rond een kampvuur koffie gedronken uit een zwarte ketel met Zweedse sandwiches met gerookte vis. Charlotte die het op een gegeven wel zat was in dé kano en half overboord hing om haar plastic Assepoester te wassen. Fenne die informeerde of er krokodillen zaten, en daarna het gevaar ook niet zo zag. En Yentl die de kleintjes redelijk in bedwang hield, terwijl pa en ma met het klamme rugzweet doorpeddelden. En ja.... natuurlijk hadden we zwemvesten aan
En morgen? ... dan gaan we met spierpijn naar de Sami!
Bedankt weer voor de berichtjes van het thuisfront en werkfront!
Ik houd jullie op de hoogte. Groetjes van ons allemaal!