Dag 5 : thee en nog eens thee

We hebben 's morgens rustig aan gedaan, en schuiven daardoor meteen aan in een lange file richting theeplantages. Gebruikelijk in het weekend. 
De jongste begint na een tijdje te jammeren over zin in eten, dus schieten we de file uit bij een cluster eettentjes. Dit tot grote verontwaardiging van Fenne. 'Gaan jullie hier eten?', zei ze boos. 'Het is hier vies, ik zie hier zelfs vliegen!'. Vol ongeloof zag ze ons nasi en een mihoengerecht bestellen. We daalden zichtbaar een paar punten in haar achting. Hoe kon je voor kinderen boterham met ei bestellen, die gemaakt worden in zo'n halfgaar minikeukentje. Uiteindelijk heb ik een boterham bij haar naar binnen gekregen, maar toen ze ook nog halve peuk op de grond zag liggen, was het klaar. Er zijn grenzen.

De theeplantages bestaat uit navelhoge groene struikjes. Af en toe zie je een boerka boven een struikje steken. Het geheel doet me aan een Pacman-spelletje denken. We maken de nodige foto's en drinken thee met uitzicht over de groene heuvels. We proberen zelfs de groene thee-cheesecake. Het blijft bij proberen, want de mintgroene crème is niet te pruimen.

Op de terugweg de vlindertuin bezocht. En dat bleek een groot succes bij de dames. Een gids ging spontaan allerlei grote insecten uit hun kooien halen. De kinderen werden versierd met reuzensprinkhanen en wandelende takken zo lang als een onderarm. Gifgroene slangen hingen als kettingen om hun nek. 
We kregen zoete nectar te drinken rechtstreeks uit roze bloemen. Kameleon op het hoofd van Charlotte. Schorpioenen  mochten we aaien. 
Fenne kregen we bijna niet meer uit het insectenparadijs. Ze plukte zo de vlinders uit de hibiscus om ze rondjes over haar arm te laten paraderen. Maar Charlotte had het wel gezien, die wilde gewoon in het appartement een hut bouwen. 

's Avonds terug gereden naar Tanah Rata. Voor €3 per persoon Indiaas gegeten, roti en murtabak, oftewel gevulde pannenkoeken. Dan snel gaan slapen want morgen wordt een zeer gevulde dag.