Dag 17 : Adirondacks deel II
15 juli 2013 - Lake Placid, New York, Verenigde Staten
De Adirondacks wordt wel een 1.000 meren gebied genoemd. Je zou het ook een one million mosquitoes area kunnen noemen. Maar mooi is het wel...Meren en plassen omringd door dennenbomen, gevuld met waterlelies. En kano's natuurlijk. Je neemt die dingen niet voor niets mee.
Een gedeelte hebben we zelfs twee keer kunnen bekijken. Yentl had haar kettinkjes op het nachtkastje laten liggen.
Lake Placid is een toeristisch plaatsje in de Adirondacks. Hier zijn in 1980 de Olympische Winterspelen gehouden. Vandaar dat je met een temperatuurtje van 34 graden bobsleeën in de hoofdstraat ziet staan. Boven de bomen torent een skischans uit. Het plaatsje ademt een Canadese sfeer uit. De mensen zijn hier sportief ingesteld en beduidend slanker.
We liepen even de hoofdstraat op en neer en belandden in een winkel met allerlei spellen, puzzels en rariteiten. Veel speelgoed van hout. Op hoge tafels stonden allerlei puzzels met grote houten blokken uitgestald. Ilja en ik waren met Yentl aan het rondkijken achterin de winkel, toen we opeens een oorverdovend lawaai hoorden. Vervolgens zagen we een van de mannen van de winkel stikkend van de lach naar zijn collega rennen. Hij kon gewoon niet uit zijn woorden komen.....
En ja hoor, Fenne bleek een enorme piramide van houten blokken van een van de tafels getrokken te hebben. De vloer lag bezaaid met donkerbruine kubussen. De man moest ontzettend lachen om het verschrikte gezicht van Fenne. Nog een geluk dat de blokkenregen niet op haar zelf was gevallen.
Wij voelden ons wel verplicht om wat speelgoed te kopen.
Het was te warm om de wandeling te maken die we gepland hadden. We zijn daarom lekker gaan zwemmen. En 's avonds hebben Ilja en ik een koude fles moscato opgedronken.
Een gedeelte hebben we zelfs twee keer kunnen bekijken. Yentl had haar kettinkjes op het nachtkastje laten liggen.
Lake Placid is een toeristisch plaatsje in de Adirondacks. Hier zijn in 1980 de Olympische Winterspelen gehouden. Vandaar dat je met een temperatuurtje van 34 graden bobsleeën in de hoofdstraat ziet staan. Boven de bomen torent een skischans uit. Het plaatsje ademt een Canadese sfeer uit. De mensen zijn hier sportief ingesteld en beduidend slanker.
We liepen even de hoofdstraat op en neer en belandden in een winkel met allerlei spellen, puzzels en rariteiten. Veel speelgoed van hout. Op hoge tafels stonden allerlei puzzels met grote houten blokken uitgestald. Ilja en ik waren met Yentl aan het rondkijken achterin de winkel, toen we opeens een oorverdovend lawaai hoorden. Vervolgens zagen we een van de mannen van de winkel stikkend van de lach naar zijn collega rennen. Hij kon gewoon niet uit zijn woorden komen.....
En ja hoor, Fenne bleek een enorme piramide van houten blokken van een van de tafels getrokken te hebben. De vloer lag bezaaid met donkerbruine kubussen. De man moest ontzettend lachen om het verschrikte gezicht van Fenne. Nog een geluk dat de blokkenregen niet op haar zelf was gevallen.
Wij voelden ons wel verplicht om wat speelgoed te kopen.
Het was te warm om de wandeling te maken die we gepland hadden. We zijn daarom lekker gaan zwemmen. En 's avonds hebben Ilja en ik een koude fles moscato opgedronken.
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
geweldige reis maken jullie; het zelfde gebied als waar wij vorig jaar waren, maar jullie zien weer totaal andere dingen.
Ik "ken" Fenna ondertussen van de vele verhalen, die Marijke regelmatig vertelt, maar nu ik haar avonturen lees "Fenna in de USA", snap ik dat er regelmatig mensen in een deuk liggen; wat een leuke, ondernemende tante is dat zeg.
Ik denk stiekem dat ze heel erg op haar vader lijkt.
Ik kijk nu al weer uit naar het volgende verslag.
Goede reis verder.
Gr. Ruud
Veel plezier.. groet. Kermit.