Dag 7 : De Pilgrims

Het was maar een kort ritje naar Plymouth. En omdat we al vroeg wakker waren - en met vroeg, bedoel ik ook vroeg....5 uur - zijn we na ons ontbijt eerst naar een Walmart gegaan, voordat we naar de Pilgrim Plantation gingen. De Walmart is namelijk 24 uur open. Nog even wat spullen voor onze trip in New England gekocht; picknickkleed, zaklamp, koelboxje etc.

De Pilgrim Plantation vertelt het verhaal van de pilgrim fathers die hun nederzetting stichtten bij Plymouth. Ze behoorden tot de eerste emigranten die naar Amerika gingen vanwege de religieuze vervolgingen in Europa.Er zijn speciaal vrijwilligers opgeleid om in het nagebouwde dorp, te handelen , te kleden en te praten zoals de mensen in die tijd.Dus toen ik zo'n gekleid huisje binnen ging, stond ik opeens tegenover een groepje pilgrims, die de stellige overtuiging hadden dat ze met mij een gesprek gingen voeren. Nou je moet van mij niet verwachten dat ik met een halve jetlag, in de bloedhitte intelligente vragen in het Amerikaans ga stellen over het leven in de 17e eeuw. Ik kon nog net ' hello' uitbrengen. Verder bleef ik het groepje een beetje oenig aankijken. Gelukkig bevrijdde Ilja me even later uit mijn benarde situatie. Ilja vindt zo'n museum helemaal geweldig, en was binnen no time aan het praten over karntonnen, brood maken enzovoort. Fenne lijkt dan weer veel op Ilja, want die rende superenthousiast alle huisjes langs. 'Kijk dan, kijk dan, hier hebben ze zelfs een bezem!!!'.Yentl vond het net als mij veel te heet. Het was weer 35 graden vandaag. Alsof je continu geföhnd werd. Na een uurtje of wat vluchten we toch maar naar een souvenir- en ambachtenwinkel waar een ventilator stond te draaien. Yentl was dan weer bijna niet weg te krijgen bij een man die met oud gereedschap onderdelen van een stoel stond te maken. Dat heeft ze vast van haar opa. Fenne en Charlotte verbouwde ondertussen de souvenirwinkel. Charlotte rukte alle pakjes speelkaarten uit een schap en Fenne draaide een mand met gehaakte ballen om boven haar hoofd. 'Kijk het regent'.  

Plymouth is zelf ook een leuke plek. Een toeristisch vissersplaatsje met allemaal Riviera Maisonhuisjes; portiekjes, muren behangen met grijze shintles, shutters voor de ramen en hortensia's voor de deur. In de haven staan de mensen in de rij voor Woodman's om kreeft te eten. De gekleurde kreeftenkooien staan op de pier. Ons hotel is in Georgian style gebouwd met grote pilaren voor de deur. Het lijkt allemaal te kloppen. Met de kinderen gezwommen in het zwembad van het hotel, waar zowaar de glijbaan in de vorm van de Mayflower (het schip van de pilgrims) is gebouwd.
Omdat we de meiden niet te vroeg wilden laten slapen, zijn we 's avonds nog een ijsje gaan eten bij de pier. In een winkeltje pakte Fenne nog even gauw een nepkreeft, dook daarmee onder de jurk van Yentl. 'zo nou heeft er een kreeft in je bil geknipt', zei ze vrolijk. En Yentl? Die was te moe om nog te reageren.