De vissershuisjes van Ramsvik
15 juli 2014 - Ramsvik, Zweden
Zweden doet me aan Amerika denken. Mooie dorpen in een mooie natuur. Dennenbossen vol met ronde keien, alsof een reuzeneland door het landschap heeft lopen keutelen. Ja, Zweden lijkt op Amerika, maar dan met dunne mensen. Lange mensen met lange dunne benen, die eruit zien alsof ze hele dagen joggen. Volgens mij zijn ze ook echt continu aan het lijnen, want op het eerste gezicht zijn het nou niet de meest vrolijke Bourgondische mensen op aarde. Zo zaten we in Ramsvik hutje mutje in een vakantiedorpje met piepkleine rode vissershuisjes. Ieder huisje had een klein verandaatje. En al die Zweedse sportievelingen zaten daarop stik zelfstandig te wezen. Geen götemörgen of göteavönd, maar niks, nada, noppes. Met een stalen gezicht keken ze recht door je heen,....ik ken jou niet, ik zie je niet, ik geniet van mijn knäckebrod. Brrr. Maar het heeft zijn voordelen. Zou het in Nederland al meteen een drukke boel worden door al die lawaaierige barbecuënde Brabanders, hier was het een en al rust. Kindjes die een beetje met een stokje in de grond peuren of krabben vangen aan het houten piertje. Dat krabben vangen, werd al gauw de grote obsessie van mijn oudste meiden. Zelfs bij een plaatselijk plensbuitje bleven ze onvermoeibaar doorgaan totdat hun emmertjes bijna uitpuilden van de surimi. Hun meest bijzondere vangst waren twee paarse zeesterren, die ze vol trots het etiket van huisdier opplakten. Ik heb nog even voor ze opgezocht op Wikipedia dat zeesterren bovenop hun rug een anus hebben. Apart. Gelukkig heeft de Schepper dat voorbehouden aan zeesterren en daar geen mensen mee begiftigd. Dat zou de nodige acrobatische kuren geven op het toilet.
Ik wil daar Zweden geen schuld aan geven, maar er lijkt opeens iets boosaardigs in Charlotte te zijn gevaren. Was Charlotte ons lieve, meegaande meisje. Dit lijkt met de vaartocht van Kiel naar Göteborg overboord te zijn geslagen. Charlotte is veranderd in de boze Karlotta. 'Ophouden nu...'. 'Afblijven nu...'. Karlotta wil alleen nog maar dat mama haar buggy duwt en Karlotta gromt als ze haar zin niet krijgt.
Smögen is een gezellig plaatsje zeg. Geluk met het weer, lekker warm. Te warm voor Fenne, die wilde meteen rechtsomkeert maken naar huis. 'Nee hoor, dit zie ik niet zitten'. Gelukkig verkochten ze op de houten pier met visretaurants ook ijs. De volgende dag koelde het aardig af. Konden we alsnog de sauna (bastu) uitproberen. Niet verkeerd hoor, met uitzicht op zee.
Groetjes,
Helma
Altijd leuk om een beetje mee te genieten doormiddel van de verhalen en de foto's.
Wat een eerste indruk van de Zweden. Wacht maar tot je brs en zrs ontmoet. Deze maken ruzie met elkaar om wie gastvrijheid mag betonen. Althans, dat is de ervaring van Martin. Echt een geweldige tijd gehad vroeger in Zweden...
Geniet er lekker van!
Jesse is het schrijven nog niet verleerd zeg. Leuk om weer te lezen hoe jullie je vakantie-avonturen beleven terwijl ik hier driftig mijn device aan het uittesten ben.
Dat betekent in elk geval dat jullie heelhuids in Zweden zijn aangekomen en vooral Jesse de verleiding heeft kunnen weerstaan om het Kattegat in te duiken op zoek naar zeemeerminnen. Een hele fijne vakantie en ik ga jullie weer volgen.
Jullie verhaal lezend denk ik meteen aan de reis die we een aantal jaren (2011) geleden hebben gemaakt. Fijn om te lezen dat de kids ook naar hun zin hebben. Geniet er van en blijf schrijven. Op deze manier lijkt hard werken hier voor ons wat dragelijker met deze warmte. De komende dagen wordt namelijk de 30 graden gehaald...